Bismarck haringsalade

RECEPT VOOR ? zie: INFO  > INFO:

Deze Duitse haringsalade is lekker zacht en romig van smaak.

 

Tip: De salade is het lekkerst als hij een dag van te voren gemaakt wordt. De houdbaarheid van de salade is circa 3 dagen (mits er schoon gewerkt is en de koelkast goed koud is).

 

Deze salade is lekker op allerlei soorten wit brood en toastjes. De hoeveelheid is voldoende voor 3 – 4 witte bolletjes of boterhammen of flink wat toastjes (10 – 12 grote of 20 – 25 kleine).

 

TIP: Er is ook een recept voor een andere – roze gekleurde – Zure haringsalade met rode biet

BEREIDINGSTIJD: circa 20  minuten 

KOELEN: ten minste 3 uur


BEREIDEN:

Pel de ui en snijd hem in vier parten. Snijd de parten – vanaf het puntje naar de wortelaanzet toe – in circa 1/2 centimeter dikke plakken (met daarin 1/4 uien-ringen). Laat de plakken zoals ze gesneden zijn, de ringen hoeven niet los gemaakt te worden.

 

Breng – in een steelpan – de gesneden uien met een beetje water (circa 2 centimeter) en een afgestreken theelepel zout aan de kook.

 

Laat de stukjes uienring enkel minuten koken tot ze glazig zijn en laat ze daarna in een zeef uitlekken (gooi het kookvocht weg – dat wordt niet gebruikt).

 

Intussen:

Dep de zure haringen droog met keukenpapier, snijd ze in de lengte doormidden en daarna overdwars in reepjes (circa een centimeter breed) en verwijder de zwarte rugvinnetjes.

Doe  de ingrediënten voor de saus in een kom of bewaardoos en klop er met een vork een gladde en egale saus van. Tip: De saus wordt hierdoor vrij dun maar hij wordt tijdens het verblijf in de koelkast (zo meteen) vanzelf weer dik.

Roer de stukjes haring en ui door de saus.

Dek de salade af – met een deksel, plasticfolie of een bord – en zet hem ten minste 3 uur in de koelkast.

 

*Weetje:

Zure haring heet in Duitsland ‘Bismarck hering’ en is vernoemd naar Otto von Bismarck  (hij leefde van 1815–1898 en was een groot staatsman en grondlegger van het Groot Duitse rijk)

Veel Duitsers denken daardoor dat  de zure haring een Duitse ‘uitvinding’ is, maar of dat waar is valt te betwijfelen.

 

Levensmiddelen in het zuur inleggen – om de houdbaarheid te verlengen – was indertijd in Europa een algemeen gebruikte methode (die vermoedelijk bekend geworden was door de reislust van de Russische tsaren ).

 

Er zijn een aantal verschillende verhalen in omloop over de manier waarop de Bismarck haring aan z’n naam komt:

Eén ervan beweert dat Bismarck tijdens zijn bewind de visindustrie een groot krediet verleende en dat ze hem bedankten door de zure haring in het vervolg naar hem te vernoemen.

Een ander verhaal zegt dat Bismarck in 1871 van ene Johann Wichmann – een vishandelaar uit Stralsund – een vaatje met in het zuur ingelegde haring cadeau kreeg. Als dank daarvoor zou Bismarck hem het privellege hebben gegeven om zijn haring als ‘Bismarckheringe’ te verhandelen.

En de derde versie zegt dat de zure haring van een waard uit een herberg in Flensburg zo erg bij Bismark in de smaak viel dat die z’n bereidingswijze naar hem mocht vernoemen.

Welk verhaal waar is zal wel een raadsel blijven.

Vast staat wel dat het feit dat haring indertijd armeluis-voedsel was Bismark er niet van weerhield om er verzot op te zijn en dat mocht iedereen ook weten. Een bekend citaat van hem is:
‘Als de haring een daalder zou kosten en net zo zeldzaam zou zijn als kaviaar, dan zou het een echte delicatesse zijn’.

BENODIGDHEDEN:

1 middelgrote ui (circa 60 gram)

1 afgestreken theelepel zout
125 gram zure haring (2 grote)

 

voor de saus:

25 gram (= circa 2 eetlepels) slagroom (of koffieroom of koffiemelk)
25 gram mayonaise (circa 1 zeer volle eetlepel*)
50 gram crème fraïche (of zure room) (circa 2 zeer volle eetlepels*)
1 afgestreken theelepel suiker
1 theelepel mosterd (gladde, uit een potje)
2 theelepels citroensap (of azijn)

 

*zo veel als er op kan